ساقی کوثر

?«زشت ترین خیانت» ?

« إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوالَ الْيَتامى‌ ظُلْماً إِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً »
کسانی که اموال یتیمان را به ستم می خورند، آتش جهنم را به شکم خود پر می کنند که به زودی وارد آن آتش خواهد شد.

? بیت المال ثروتی است که همه اقشار مسلمان از همه نقاط عالم در آت سهم و حق دارند، اعم از پولدار و فقیر، یتیم، بیوه زن، پیر و…، بنابراین کسانی که در بیت المال خیانت می کنند به همه مسلمانان جهان خیانت کرده اند و این به مراتب قبیح تر از آن سرقتی است که از مال یک نفر صورت می گیرد.

? کسی که به اموال یک نفر دست درازی می کند و به یک نفر خیانت کرده است و روز قیامت یقه اش دست یک نفر گرفتار می گردد. و شاید هم آن شخص اهل گذشت باشد و او را در همین دنیا بخشیده باشد، اما کسی که به بیت المال خیانت می کند به همه مسلمانان با همه تفاوت های اخلاقی و معیشتی آنها ، خیانت می کند و روز قیامت مدیون و گرفتار همه این مردم می باشد، در نتیجه خیانت به بیت المال، شاید بدترین قباحت باشد.

? #احکام_روزانه ?

?سوال:
اگر بعد از شستن لباس، رنگ نجاست روی آن باقی بماند. آیا هنوز نجس است؟

? پاسخ:
همه مراجع: خیر پاک است.

? حدیث روز ?

امام باقر (علیه السلام):

« أَرْبَعٌ مَنْ کُنَّ فِیهِ وَ کَانَ مِنْ قَرْنِهِ إِلَى قَدَمِهِ ذُنُوباً بَدَّلَهَا اللَّهُ حَسَنَاتٍ الصِّدْقُ وَ الْحَیَاءُ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ الشُّکْر.»

اگر کسى داراى چهار خصلت باشد هر چند از سر تا قدمش را گناه فرا گرفته باشد خداوند آن گناهان را به نیکى تبدیل مى‌کند: راستگویى، شرم و حیا، نیک خلقى، روحیه شکرگزارى.

? منبع: کافی(ط-الاسلامیه) ج ۲ ، ص ۱۰

? نصایح ?

? پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلّم ده کس را درباره شراب لعنت کرده: آن که درختش را (به قصد تهیه شراب) می کارد، کسی که آن را نگهبانی می کند، آنکه انگورش را می فشارد، خورنده، ساقی، حمال، تحویلدار، فروشنده، مشتری و آنکه پولش را می خورد.

منبع : نصایح و سخنان چهارده معصوم علیهم السلام و هزار و یک سخن/312

«مقام امامت و نبوت»

?سوال
آیا مقام امامت از مقام رسالت و نبوت برتر است؟ و اینکه اگر بالاتر است آیا نباید هر امامی، نبی نیز باشد؟

? پاسخ
برای روشن شدن رتبه نبوت، رسالت و امامت خوب است معنایی از آنها را بدست دهیم: رسول و نبی کسی است که مسئولیت ابلاغ پیام های خداوند به مردم و هدایت آنان را بر عهده دارند با این تفاوت که مرتبه رسول بالاتر از نبی است.

رسول و نبی دارای دو ویژگی مشترک اند:
هر دو به عنوان فرستاده خداوند برای هدایت مردم انتخاب می شوند. هر دو از طریق وحی پیام های خداوند را دریافت و به مردم ابلاغ می کنند. تفاوت رسول و نبی در میزان برخورداری از نزاهت روحی و چگونگی دریافت وحی و رؤیت فرشته است. به این معنا که نبی فرشته را در حال بیداری نمی بیند، ولی رسول فرشته را در بیداری درک می کند.

امامت مقام پیشوایی است و امام کسی است که در کنار حجت الهی بودن، امر و فرمان او مطاع است و بر همه لازم است تا به اوامر او گردن نهند. با این حال ممکن است امام از وحی مستقیم بهره نداشته باشد و به عبارت روشن تر فاقد مسئولیت رسالت و نبوت باشد. از این جهت از طریق شنیدن با فرشتگان در ارتباط است. با این توضیح رابطه نبی و رسول با امام عموم و خصوص من وجه است:

ممکن است کسی نبی یا رسول باشد اما فاقد مقام امامت باشد؛ یعنی فاقد مقام پیشوایی است و خود امامی دیگر دارد. نظیر لوط که ابراهیم امام او بود. یا نظیر یونس (علیه السلام) نیز ممکن است کسی امام باشد، اما فاقد مقام نبوت و رسالت باشد؛ نظیر اهل بیت (علیهم السلام) ماده اجتماع در مواردی است که فرد افزون بر مقام نبوت یا رسالت، دارای مقام امامت نیز باشد؛ چنان که ابراهیم (علیه السلام) چنین بود.

امام گر چه از وحی مستقیم و وحی رسالی بهره ندارد، اما به خاطر مسئولیت سنگین هدایت تشریعی و تکوینی دارای مقامی بالاتر و برتر از دو مقام نبوت و رسالت است. شاهد مدعا آیه شریفه « وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ (بقره، ۱۲۴) است که تصریح دارد پس از نیل ابراهیم به مقام رسالت و گذار از امتحان های مختلف الهی، شایسته مقام امامت شد.