ساقی کوثر

? پرسش
بچه معلولی که ناتوانی جسمی دارد، ولی همه چیز را می‌فهمد، از نظر تکلیف و بعد از مرگ چگونه است؟

?پاسخ

آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که بیانگر آن است که پروردگار هیچ‌گاه بالاتر از توان افراد، تکلیفی را متوجه آنان نمی‌کند. بر این اساس، بدیهی است که تکلیف افرادی که از ناتوانایی‌های جسمی و ذهنی برخوردارند، هرگز برابر با افراد سالم نیست. در همین راستا، اگر افرادی دارای معلولیت ذهنی کامل باشند، عملاً هیچ تکلیفی نخواهند داشت

اما افرادی که از لحاظ ذهنی مشکلی نداشته و به سن بلوغ رسیده، اما مشکلات جسمی دارند، تکالیف آنان نیز آسان‌تر از افراد سالم خواهد بود. به عنوان نمونه؛ خداوند در تکلیف مؤمنان به جهاد، برخی افراد دارای ناتوانی‌های جسمانی را استثنا می‌کند: «لَیْسَ عَلَى الْأَعْمى‏ حَرَجٌ وَ لا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لا عَلَى الْمَریضِ حَرَجٌ»؛بر افراد کور، لنگ و مریض تکلیفی نیست [که در میدان نبرد حاضر نشوند].

همان‌گونه که مشاهده می‌کنید، در آیه فوق ابتدا دو نوع از معلولیت‌های جسمانی را استثنا کرده و سپس تکلیف را از تمام افراد بیماری که توانایی شرکت در نبرد را ندارند برداشته است. طبیعتاً وقتی تکلیفی نباشد، فرد بیمار گناهی مرتکب نشده تا نگران حساب‌رسی در مورد آن باشد.

در ارتباط با دیگر تکالیف شرعی نیز دقیقاً همین معیار در منابع دینی ما مورد توجه قرار گرفته و اندیشمندان دینی با توجه به این موضوع، تکالیف ساده‌تری برای معلولان جسمی و به اندازه توانشان ارائه نموده‌اند.

هنگامی که یک معلول جسمی در حدّ توان خود تکالیف آسانش را انجام دهد، در ترازوی عدالت پروردگار مانند فرد سالمی است که تکالیف دشوارتری انجام داده است.

? «علت تکبّر»?

? علت تکبر، ضعف نفس و احساس حقارت و نقص شخصیتی از سوی فرد متکبر است؛ آنگاه که آدمی احساس کمبود شخصیت نمود و نزد دیگران خود را حقیر و بی ارزش یا کم ارزش تصور نمود در اندیشه رهایی از آن وضع برآمده و در نتیجه، می گوشد که از راه های گوناگون مانند تکبر و تجبّر، این نقص را جبران کند لذا خود را برتر از دیگران وانمود می کند.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: هیچ کس تکبر نمی ورزد و ستم نمی کند، مگر به سبب خواری و حقارتی است که در خود احساس می کند.

? منبع: مدیران و اخلاق اسلامی/202

«مقام امامت و نبوت»

?سوال
آیا مقام امامت از مقام رسالت و نبوت برتر است؟ و اینکه اگر بالاتر است آیا نباید هر امامی، نبی نیز باشد؟

? پاسخ
برای روشن شدن رتبه نبوت، رسالت و امامت خوب است معنایی از آنها را بدست دهیم: رسول و نبی کسی است که مسئولیت ابلاغ پیام های خداوند به مردم و هدایت آنان را بر عهده دارند با این تفاوت که مرتبه رسول بالاتر از نبی است.

رسول و نبی دارای دو ویژگی مشترک اند:
هر دو به عنوان فرستاده خداوند برای هدایت مردم انتخاب می شوند. هر دو از طریق وحی پیام های خداوند را دریافت و به مردم ابلاغ می کنند. تفاوت رسول و نبی در میزان برخورداری از نزاهت روحی و چگونگی دریافت وحی و رؤیت فرشته است. به این معنا که نبی فرشته را در حال بیداری نمی بیند، ولی رسول فرشته را در بیداری درک می کند.

امامت مقام پیشوایی است و امام کسی است که در کنار حجت الهی بودن، امر و فرمان او مطاع است و بر همه لازم است تا به اوامر او گردن نهند. با این حال ممکن است امام از وحی مستقیم بهره نداشته باشد و به عبارت روشن تر فاقد مسئولیت رسالت و نبوت باشد. از این جهت از طریق شنیدن با فرشتگان در ارتباط است. با این توضیح رابطه نبی و رسول با امام عموم و خصوص من وجه است:

ممکن است کسی نبی یا رسول باشد اما فاقد مقام امامت باشد؛ یعنی فاقد مقام پیشوایی است و خود امامی دیگر دارد. نظیر لوط که ابراهیم امام او بود. یا نظیر یونس (علیه السلام) نیز ممکن است کسی امام باشد، اما فاقد مقام نبوت و رسالت باشد؛ نظیر اهل بیت (علیهم السلام) ماده اجتماع در مواردی است که فرد افزون بر مقام نبوت یا رسالت، دارای مقام امامت نیز باشد؛ چنان که ابراهیم (علیه السلام) چنین بود.

امام گر چه از وحی مستقیم و وحی رسالی بهره ندارد، اما به خاطر مسئولیت سنگین هدایت تشریعی و تکوینی دارای مقامی بالاتر و برتر از دو مقام نبوت و رسالت است. شاهد مدعا آیه شریفه « وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی قَالَ لَا یَنَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ (بقره، ۱۲۴) است که تصریح دارد پس از نیل ابراهیم به مقام رسالت و گذار از امتحان های مختلف الهی، شایسته مقام امامت شد.

✍️متن کامل پیام خانواده معظم شهید سپهبد قاسم سلیمانی به محضر رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای (حفظه الله)

? بسم الله الرحمن الرحیم
مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضی نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًا

محضر مبارک امام المسلمین حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مدظله العالی) با اهدا بهترین سلام ها و آرزوی طول عمر با عزت برای آن رهبر فرزانه؛ مشیت حضرت باری تعالی بر این امر مقدر شد که حاج قاسم، بزرگ ایل سلیمانی در آغازین ساعات روز جمعه ۱۳ دی ماه ۱۳۹۸ به دیدار معبود بشتابد. اینک ما خانواده آن شهید سعید با قلب‌هایی مالامال از درد فراق، سجده شکر گذارده، سر بر آستان کبریاییش می ساییم و راضی به رضایت مدبر کل امور، آرزو داریم این قربانی ملت بزرگ ایران و امت اسلامی را به مدد رحمت بی کرانش قبول فرماید.

بدین وسیله بر خود فرض می‌دانیم خاضعانه و در کمال ادب، از الطاف کریمانه حضرت عالی که همچون گذشته، شامل حال این خاندان گردیده، سپاسگزاری نماییم. پیام محبت آمیز و اطمینان‌بخش آن رهبر حکیم، دیدار و دلجویی از بیت محزون حاج قاسم و اقامه نماز شکوهمندتان بر پیکر مطهر شهیدان، مرهمی بود بر این اندوه جانفزا. جا دارد از آحاد ملت که در غم ما شریک شدند و حماسه‌ای کم‌نظیر را آفریدند، صمیمانه و از عمق جان قدردانی نماییم.

حاج قاسم؛ سرباز صدیق ولایت بود و در راه امنیت و اعتلای وطن، چهار دهه مجاهدت نمود تا سرانجام به اتفاق ابومهدی المهندس معاون سرافراز حشد الشعبی، سردار حسین پورجعفری و سه یار همراهش، در یک رخداد تروریستی دعوت حق را لبیک گفت. درآمیختن خون‌های پاک این شهیدان، نشانه ای است از اتحاد راهبردی دو ملت بزرگ ایران و عراق که از هدفی مقدس حکایت دارد و شهادت این سرداران عرصه جهاد و مقاومت، ضمن خنثی سازی توطئه ای که وحدت امت اسلامی را هدف قرار داده بود، صفوف به هم فشرده ملت‌های بصیر ایران و عراق را همچون بنیانی مرصوص، استحکامی مضاعف بخشید.

خون حاج قاسم که میهمان دولت و ملت عراق بود، با خون میزبان یکی شد تا درخت اتحاد در جبهه مقاومت را آبیاری نماید، همچنان که در دوران حیات خویش نیز، جز به وحدت کلمه در سایه سار ولایت نمی اندیشید و حضور کم نظیر اقشار و طبقات مختلف مردم در مراسم تشییع و گرامیداشت او در سراسر کشور، نشانی از سیره وحدت آفرین او در دوران حیات داشت که امیدواریم همه ما همچنان زیر پرچم ولایت، در مسیر تحقق اسلام ناب محمدی (ص) و تشیع علوی، متحد و ثابت قدم باشیم.

بدین وسیله، ضمن قدردانی از مردم شریف ایران، ملت قدرشناس عراق، فرماندهان و اعضای جبهه مقاومت و همه آزادگان جهان که در این واقعه، ابراز همدردی نمودند، رجاء واثق داریم حرکت کشتی با صلابت مقاومت که با درخشش خورشید انقلاب اسلامی در این دریای متلاطم آغاز گردیده، در پرتو انفاس قدسی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و تدابیر حکیمانه حضرت عالی در زمان مقرر به ساحل نجات خواهد رسید.

و اما کلام آخر؛
حضرت آقا! اشک های شما از خون شهید ما جانگدازتر است. شما ولیّ حاج‌قاسم و ولیّ همه ما هستید و به این ولایت با تمام وجود افتخار می‌کنیم و گوش جان به فرمان داریم:

لطف آنچه تو اندیشی
حکم آنچه تو فرمایی

اللهم تقبل منا هذا القربان
همسر، فرزندان و خانواده سرباز وطن؛ قاسم سلیمانی

توجه شما رو به یه نکته جلب می کنم:

در روایت آمده است:
لم تُعذّب امه فیما مضی الا فی یوم الاربعاء وسط الشهر
هیچ امتی در گذشته عذاب نشده مگر در روز چهارشنبه وسط ماه

و طبق روایاتِ دیگر، منظور از چهارشنبه ی وسط ماه، اولین چهارشنبه بعد از دهم ماه است.

امروز چهارشنبه ۱۲ جمادی الاولی یعنی چهارشنبه وسط ماه است.

چه روز مناسبی برای حمله انتخاب شد!