پاسخ به یک پرسش
?پرسش
از یک طرف ترک حتی یک رکعت نماز معصیت است و عذاب دارد، از سوی دیگری شفاعت وجود دارد. رابطه این دو چیست؟
?پاسخ
رابطه اش این است که می فرماید: شفاعت ما به ترک کننده نماز نمی رسد. لذا گمان نکنیم که اگر برای ترک نماز عذاب است، در مقابلش شفاعتی قرار دارد که آن را پوشش می دهد. خیر. اصلاً چنین نیست. شفاعت نیز چارچوب ها و اصولی دارد.
دقت نمایید که شفاعت، یعنی جفت شدن، با هم شدن و …، گناهکار با گناهکار جفت می شود و مؤمن با مؤمن. و هر کسی نیز با شفیع یا جفت خود مشحور می گردد (کند هم جنس با هم جنس پرواز) چون هر کسی بیش از همه با امام و رهبر خود (چه امام حق و چه امام باطل) جفت است و دائم تابع و پیرو اوست، فرمود در قیامت و مشحر کبری: هر کسی با امامش فراخوان می شود:
«يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ …» (الإسراء، 71)
ترجمه: [ياد كن] روزى را كه هر گروهى را با پيشوايشان فرا مى خوانيم … .
دوستان یک جا جمع می شوند. به قول حضرت علی (ع): اگر یک چوب را دوست داشته باشید، با همان محشور می شوید.
اما شفاعت اهل بیت (ع) یعنی شما در راه کسب معرفت، ایمان، تقوا، عمل صالح حرکت کنید، از خدا و رسول و اهل بیت (ع) اطاعت و تبعیت کنید، به قدرت توان خود همت کنید. و البته ضعفهایی در شناخت، ایمان و عمل خواهید داشت، مشکلاتی برای خود ایجاد خواهید کرد، گاهی خطاهایی می کنید، گاهی غفلت شما را می گیرد، گاهی نفس فشار می آورد و شما دانسته یا ندانسته تسلیم می شوید و …، ناامید نباشید، خدا رحمان و رحیم است و ما را برای همراهی با شما فرستاده است، خودمان دستتان را می گیریم، البته به شرط آن که خودتان بخواهید، با ما باشید و تلاش کنید. چنان چه بسیار دیدیم رهبر یک گروه (مثلاً کوه نوردی)، خودش به عقب می آید، کول بار عقب مانده را به دوش می کشد، دستش را گرفته و از زمین بلند می کند و به صف و سپس قله نیز می رساند.
شفاعت یعنی: در عین تلاش، باز هم قابلیت جنت الهی و مقام قرب الهی را ندارید یا اگر داشته باشید، شرایط آن مقامات و جایگاه های والای وجودی را ندارید، و چه بسا گناهانی از شما باقی مانده باشد که در طی مسیر برایتان مشکل ساز و یا حتی مانع شده باشد، آن وقت نیز ما به کمک شما می آییم. چنان چه در دنیا نیز همین کار را می کنیم. شفاعت که مختص به آخرت نیست. نتیجه طبیعی کمترین غفلت یا حتی معصیت، هلاکت است، اما نه تنها به لطف و منت الهی هلاک نمی گردیم، چه بسا هدایت شده و رشد نیز می یابیم! اینها همه نتیجه نظر، لطف و شفاعت است.
شفاعت مانند همین همکاری، همراهی، مساعدت و … در امور دنیاست که بین خودمان نیز رایج است. دائم یک دیگر را برای رسیدن به جایگاه یا هدفی، همراهی، مساعدت، کمک و شفاعت می کنیم.
