ساقی کوثر

? احکام روزانه ?
? پرسش
منظور از لباس شهرت چه نوع لباسی است؟

? پاسخ
همه مراجع (به جز سیستانی و مکارم) : لباس شهرت، لباسی است که پوشیدن آن برای شخص - به جهت جنس پارچه، رنگ، کیفیت دوخت و یا مندرس بودنش- معمول نبوده و خلاف شان او به حساب آید؛ به طوری که اگر آن را در برابر مردم بپوشد، توجه آنان را به خود جلب کرده و انگشت نما می شود.

آیت الله مکارم: لباس شهرت لباسی است که جنبه ریاکاری دارد و شخص می خواهد به وسیله آن، مثلا به زهد و ترک دنیا مشهور شود، خواه از جهت پارچه یا رنگ آن باشد و یا دوخت آن. اما اگر واقعا قصدش ساده پوشیدن است و جنبه ریاکاری ندارد؛ نه تنها جایز بلکه عملی شایسته است.

آیت الله سیستانی: منظور لباسی است که مومن را به صورتی زشت و نامناسب در آورد.

?شبهه
چرا در اسلام امر به معروف و نهی از منکر واجب شده است؟ آیا این کار نوعی فضولی در کار دیگران نیست؟

? پاسخ
مردمی که در یک جامعه زندگی می کنند، سرنوشت شان به هم خیلی مربوط است، مثلا اگر یک نفر از آنان بیمار شود و بیماری اش هم یک بیماری سرایت کننده باشد، شاید ده ها بلکه صد ها و هزار ها نفر دیگر را هم مریض کند. اهالی شهر و روستا و محله و کوچه، مدام همدیگر را می بینند و با هم گفت و گو و داد و ستد می کنند و پیوسته با هم در ارتباط اند.

وضعیت روحی و جسمی هر کدام از آن ها، در وضعیت روحی و جسمی دیگران نیز می تواند تاثیر بگذارد. به همین دلیل اگر مردم دیدند که یک نفر گمراه شده است و به انجام گناه می پردازد، باید او را نصیحت کنند و به راه راست بازگردانند. اگر آن ها بی تفاوت بمانند، شاید آن فرد گناهکار افراد دیگر را نیز به گناه آلوده سازد. امر به معروف و نهی از منکر فضولی نیست، بلکه تلاشی برای حفظ سلامتی جامعه است. اگر مردم یک جامعه با گناه مبارزه نکنند و امر به معروف و نهی از منکر را کنار بگذارند، کم کم کل جامعه به گرداب گناه می افتند. پس برای حفظ ایمان و اخلاق هر جامعه ای، باید اهل آن جامعه، مرتب همدیگر را امر به معروف و نهی از منکر کنند.

? تقویم شیعه

☀️ امروز:
شمسی: شنبه - ۱۴ دی ۱۳۹۸
میلادی: Saturday - 04 January 2020
قمری: السبت، 8 جماد أول 1441

? امروز متعلق است به:
?پبامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلّم: در زیارت آن بزرگوار بخوانیم:

أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ لَهُ ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُهُ ، وَأَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللّٰهِ ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّكَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ ، وَجَاهَدْتَ فِى سَبِيلِ اللّٰهِ بِالْحِكْمَةِ وَالمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ، وَأَدَّيْتَ الَّذِى عَلَيْكَ مِنَ الْحَقِّ ، وَأَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ ، وَغَلَظْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتَّىٰ أَتيٰكَ الْيَقِينُ ، فَبَلَغَ اللّٰهُ بِكَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى اسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنَ الشِّرْكِ وَالضَّلالِ؛
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَاجْعَلْ صَلَوَاتِكَ وَصَلَوَاتِ مَلائِكَتِكَ ، وَأَنْبِيائِكَ وَالْمُرْسَلِينَ وَعِبَادِكَ الصَّالِحِينَ ، وَأَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرَضِينَ ، وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ، عَلَىٰ مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ ، وَنَبِيِّكَ وَأَمِينِكَ ، وَنَجِيبِكَ وَحَبِيبِكَ ، وَصَفِيِّكَ وَصِفْوَتِكَ ، وَخَاصَّتِكَ وَخَالِصَتِكَ ، وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ ، وَأَعْطِهِ الْفَضْلَ وَالْفَضِيلَةَ وَالْوَسِيلَةَ وَالدَّرَجَةَ الرَّفِيعَةَ ، وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ . اللّٰهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ : ﴿وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِيماً ﴾، إِلٰهِى فَقَدْ أَتَيْتُ نَبِيَّكَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِى ، فَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاغْفِرْها لِى ، يَاسَيِّدَنا أَتَوَجَّهُ بِكَ وَبِأَهْلِ بَيْتِكَ إِلَى اللّٰهِ تَعَالىٰ رَبِّكَ وَرَبِّى لِيَغْفِرَ لِى. 

آنگاه «سه بار» بگو:
﴿إِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ﴾همه از خداییم و به‌سوی او باز می‌گردیم.
سپس بگو:
أُصِبْنا بِكَ يَا حَبِيبَ قُلُوبِنا ، فَمَا أَعْظَمَ الْمُصِيبَةَ بِكَ حَيْثُ انْقَطَعَ عَنَّا الْوَحْىُ ، وَحَيْثُ فَقَدْنَاكَ ، فَإِنَّا لِلّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ . يَا سَيِّدَنا يَا رَسُولَ اللّٰهِ صَلَوَاتُ اللّٰهِ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ الطَّاهِرِينَ ، هٰذَا يَوْمُ السَّبْتِ وَهُوَ يَوْمُكَ ، وَأَنَا فِيهِ ضَيْفُكَ وَجَارُكَ ، فَأَضِفْنِى وَأَجِرْنِى ، فَإِنَّكَ كَرِيمٌ تُحِبُّ الضِّيَافَةَ ، وَمَأمُورٌ بِالْإِجارَةِ ، فَأَضِفْنِى وَأَحْسِنْ ضِيَافَتِى ، وَأَجِرْنا وَأَحْسِنْ إِجَارَتَنا ، بِمَنْزِلَةِ اللّٰهِ عِنْدَكَ وَعِنْدَ آلِ بَيْتِكَ ، وَبِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ ، وَبِمَا اسْتَوْدَعَكُمْ مِنْ عِلْمِهِ فَإِنَّهُ أَكْرَمُ الْأَكْرَمِينَ.

گردآورنده این کتاب عباس قمی (خدایش ببخشاید) گوید: من هرگاه خواستم رسول خدا را به این زیارت، زیارت نمایم، نخست آن حضرت را به صورتی که امام هشتم تعلیم بَزَنطی فرموده زیارت می‌کنم، پس‌ازآن این زیارت را می‌خوانم؛ و آن زیارت [زیارت تعلیم داده شده به بزنطی] به‌گونه‌ای که با سند صحیح روایت شده چنین است:

ابن ابی نصر خدمت حضرت امام رضا (علیه‌السلام) عرض کرد: پس از نماز باید چگونه بر حضرت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) صلوات و سلام فرستاد؟ فرمود: می‌گویی:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللّٰهِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكَاتُهُ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِاللّٰه ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صِفْوَةَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللّٰهِ ، أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللّٰهِ ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللّٰهِ ، وَأَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ ، وَجَاهَدْتَ فِى سَبِيلِ رَبِّكَ ، وَعَبَدْتَهُ حَتَّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ ، فَجَزَاكَ اللّٰهُ يَا رَسُولَ اللّٰهِ أَفْضَلَ ما جَزىٰ نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَلىٰ إِبْراهِيمَ وَآلِ إِبْراهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.سلام و رحمت خدا و برکاتش بر تو ای رسول خدا، سلام بر تو ای محمّد بن عبدالله، سلام بر تو ای اختیار شده‌ی خدا، سلام بر تو ای محبوب خدا، سلام بر تو ای برگزیده خدا، سلام بر تو ای امین وحی خدا، شهادت می‌دهم که تو فرستاده خدایی و گواهی می‌دهم که تو محمّد بن عبدالله هستی و گواهی می‌دهم که تو امّت خویش را خیرخواهانه پند گفتی و در راه پروردگارت جهاد کردی و او را تا زمان مرگ پرستیدی، پس خدا پاداشت دهد ای فرستاده‌ی خدا، بهترین پاداشی که به پیامبری از سوی امّتش می‌دهد. خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست؛ برترین درودی که بر ابراهیم و خاندان ابراهیم فرستادی، همانا تو ستوده و بزرگواری.

? اذکار روز:
- یا رَبَّ الْعالَمین (100 مرتبه)
- یا حی یا قیوم (1000 مرتبه)
- يا غني (1060 مرتبه) برای غنی گردیدن

?شهادت برترين افتخار!

✨إنَّ أَکْرَمَ الْمَوْتِ الْقَتْلُ ! وَالَّذِي نَفْسُ ابْنِ أَبِي طَالِب بِيَدِهِ، لاََلْفُ ضَرْبَة بِالسَّيْفِ أَهْوَنُ عَلَيَّ مِنْ مِيتَةعَلَى الْفِرَاشِ فِي غَيْرِ طَاعَةِ اللهِ

▪️به يقين بهترين مرگ شهادت (در راه خدا) است، سوگند به آن کس که جان فرزند ابو طالب در دست اوست هزار ضربه شمشير بر من آسانتر است تا مرگ در بستر، در غير طاعت خدا !

? نهج البلاغه

خطبه ۱۲۳

دعای اول صحیفه سجادیه فراز دوازدهم?

حَمْداً یضِی‏ءُ لَنَا بِهِ ظُلُمَاتِ الْبَرْزَخِ، وَ یسَهِّلُ عَلَینَا بِهِ سَبِیلَ الْمَبْعَثِ، وَ یشَرِّفُ بِهِ مَنَازِلَنَا عِنْدَ مَوَاقِفِ الْأَشْهَادِ، «یوْمَ تُجْزی‏ کلُّ نَفْسٍ بِما کسَبَتْ وَ هُمْ لا یظْلَمُونَ»،«یوْمَ لا یغْنِی مَوْلًی عَنْ مَوْلًی شَیئاً وَ لا هُمْ ینْصَرُونَ».

سپاسی که تیرگی‌های برزخ را به سبب آن بر ما روشن کند و راه رستاخیز را به سبب آن بر ما آسان نماید و موقعیت و جایگاه ما را نزد گواهان آن روز بلند گرداند، در روزی که همه سزای عمل خود بینند بدون آنکه بر کسی ستمی رود، روزی که هیچ دوستی چیزی از عذاب و کیفر را از دوست خود دفع نکند و ستمکاران یاری نشوند.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ حَمَّادٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ يَزِيدَ قَالَ:

قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنِّي سَمِعْتُكَ وَ أَنْتَ تَقُولُ كُلُّ شِيعَتِنَا فِي اَلْجَنَّةِ عَلَى مَا كَانَ فِيهِمْ

قَالَ صَدَقْتُكَ كُلُّهُمْ وَ اَللَّهِ فِي اَلْجَنَّةِ

قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ إِنَّ اَلذُّنُوبَ كَثِيرَةٌ كَبَائِرُ

فَقَالَ أَمَّا فِي اَلْقِيَامَةِ فَكُلُّكُمْ فِي اَلْجَنَّةِ بِشَفَاعَةِ اَلنَّبِيِّ اَلْمُطَاعِ أَوْ وَصِيِّ اَلنَّبِيِّ وَ لَكِنِّي وَ اَللَّهِ أَتَخَوَّفُ عَلَيْكُمْ فِي اَلْبَرْزَخِ قُلْتُ وَ مَا اَلْبَرْزَخُ قَالَ اَلْقَبْرُ مُنْذُ حِينِ مَوْتِهِ إِلَى يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ

به امام صادق علیه السلام عرض کردم :
من شنیدم همه شیعیان شما در بهشت خواهند بود.
فرمودند : درست است .
عرض کردم: فدایت شوم ،بعضی گناهان بزرگ است.
فرمودند : در قیامت مورد شفاعت پیامبر و اوصیاء نبی قرار میگیرند انشاالله ،اما من از برزخ آنها نگرانم.

عرض کردم برزخ چیست ؟
فرمودند :قبر است ، زندگی در آن از زمان مرگ تا روز رستاخیز .

کافی شریف فی الارواح المؤمنين
جلد ۵ صفحه ۵۹۸