پاسخ به یک شبهه
?شبهه
چرا در اسلام امر به معروف و نهی از منکر واجب شده است؟ آیا این کار نوعی فضولی در کار دیگران نیست؟
? پاسخ
مردمی که در یک جامعه زندگی می کنند، سرنوشت شان به هم خیلی مربوط است، مثلا اگر یک نفر از آنان بیمار شود و بیماری اش هم یک بیماری سرایت کننده باشد، شاید ده ها بلکه صد ها و هزار ها نفر دیگر را هم مریض کند. اهالی شهر و روستا و محله و کوچه، مدام همدیگر را می بینند و با هم گفت و گو و داد و ستد می کنند و پیوسته با هم در ارتباط اند.
وضعیت روحی و جسمی هر کدام از آن ها، در وضعیت روحی و جسمی دیگران نیز می تواند تاثیر بگذارد. به همین دلیل اگر مردم دیدند که یک نفر گمراه شده است و به انجام گناه می پردازد، باید او را نصیحت کنند و به راه راست بازگردانند. اگر آن ها بی تفاوت بمانند، شاید آن فرد گناهکار افراد دیگر را نیز به گناه آلوده سازد. امر به معروف و نهی از منکر فضولی نیست، بلکه تلاشی برای حفظ سلامتی جامعه است. اگر مردم یک جامعه با گناه مبارزه نکنند و امر به معروف و نهی از منکر را کنار بگذارند، کم کم کل جامعه به گرداب گناه می افتند. پس برای حفظ ایمان و اخلاق هر جامعه ای، باید اهل آن جامعه، مرتب همدیگر را امر به معروف و نهی از منکر کنند.
