ساقی کوثر

                                                                        
  اگر روزی بی منت دلی را شاد کردی                                  

بی ریا دستی را گرفتی

بی گناه لذت بردی

بدان آن روز را زندگی کرده ای….. 

اللَّهُمَّ صُنْ وَجْهِي بِالْيَسَارِ وَ لَا تَبْذُلْ جَاهِي بِالْإِقْتَارِ فَأَسْتَرْزِقَ طَالِبِي رِزْقِكَ وَ أَسْتَعْطِفَ شِرَارَ خَلْقِكَ وَ أُبْتَلَى بِحَمْدِ مَنْ أَعْطَانِي وَ أُفْتَتَنَ بِذَمِّ مَنْ مَنَعَنِي وَ أَنْتَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِكَ كُلِّهِ وَلِيُّ الْإِعْطَاءِ وَ الْمَنْعِ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ

خداوندا، با توانگري، آبرويم را پاس دار و با فقر و تنگدستي، فرّ و شكوهم را ناچيز مدار تا از آنان كه خود درخواست‏كننده رزق تو هستند روزي خواهم، و از بندگان بد كارت خوبي و مهرباني طلب كنم، و به ستايش از كساني كه نعمتم بخشيدند گرفتار آيم، و به بدگويي آنها كه محرومم كردند گمراه شوم، و بالاتر از همه آنكه تو صاحب اختيار و ولي نعمت مني، چه ببخشي و چه باز داري، «كه تو بر هر چيز توانايي»(خطبۀ 216 نهج البلاغه)