ساقی کوثر

? شبهه
زیارت خداوند در بهشت: اباصلت می گوید: از حضرت رضا علیه السلام پرسیدم: نظر شما درباره این حدیث، «اهل ایمان از منازل و مقامات خود در بهشت، خدا را زیارت می کنند» چیست؟

? پاسخ
حضرت فرمود: ای اباصلت، خداوند تبارک و تعالی حضرت محمّد صلی الله علیه و آله را بر تمام مخلوقین، حتّی فرشتگان و انبیاء عظام، برتری داده است، و بیعت کردن با او را به منزله بیعت با خود ساخته و زیارت و دیدار پیامبر را در دنیا و آخرت به منزله زیارت و دیدار خود شمرده است، دلیل بر این مدّعی خداوند می فرماید: «مَنْ یطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ» هر کس از پیامبر پیروی کند از خدا پیروی کرده است»

و نیز فرموده: «إِنَّ الَّذِینَ یبایعُونَک إِنَّما یبایعُونَ اللَّهَ یدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیدِیهِمْ» کسانی که با تو بیعت می کنند در واقع با خدا بیعت می کنند، دست خداوند برای بیعت کردن بالای دست آنها است» و نیز رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده: «هر کس در زمان حیات من یا بعد از مرگم به دیدار و زیارت من بیاید خداوند را زیارت نموده است» و درجه و مقام پیامبر صلی الله علیه و آله در بهشت از تمام درجات بالاتر است، پس هر کس از درجه و مقام خود در بهشت؛ آن حضرت را زیارت کند، خداوند تبارک و تعالی را زیارت کرده است.

?شبهه
چرا در اسلام امر به معروف و نهی از منکر واجب شده است؟ آیا این کار نوعی فضولی در کار دیگران نیست؟

? پاسخ
مردمی که در یک جامعه زندگی می کنند، سرنوشت شان به هم خیلی مربوط است، مثلا اگر یک نفر از آنان بیمار شود و بیماری اش هم یک بیماری سرایت کننده باشد، شاید ده ها بلکه صد ها و هزار ها نفر دیگر را هم مریض کند. اهالی شهر و روستا و محله و کوچه، مدام همدیگر را می بینند و با هم گفت و گو و داد و ستد می کنند و پیوسته با هم در ارتباط اند.

وضعیت روحی و جسمی هر کدام از آن ها، در وضعیت روحی و جسمی دیگران نیز می تواند تاثیر بگذارد. به همین دلیل اگر مردم دیدند که یک نفر گمراه شده است و به انجام گناه می پردازد، باید او را نصیحت کنند و به راه راست بازگردانند. اگر آن ها بی تفاوت بمانند، شاید آن فرد گناهکار افراد دیگر را نیز به گناه آلوده سازد. امر به معروف و نهی از منکر فضولی نیست، بلکه تلاشی برای حفظ سلامتی جامعه است. اگر مردم یک جامعه با گناه مبارزه نکنند و امر به معروف و نهی از منکر را کنار بگذارند، کم کم کل جامعه به گرداب گناه می افتند. پس برای حفظ ایمان و اخلاق هر جامعه ای، باید اهل آن جامعه، مرتب همدیگر را امر به معروف و نهی از منکر کنند.

قال رسول الله (ص) :

«فَضْلُ الشّابِّ العابِدِ الَّذی تَعَبَّد فِی صباه عَلَی الشَّیخِ الَّذی تَعَبَّدَ بَعْدَ ما کبُرَتْ سِنُّهُ، کفْضَلِ الْمُرْسَلینَ عَلَی سائِرِ النّاسِ.»

«برتری جوان عابدی که در جوانی راه بندگی پیش گرفته است، بر پیری که در بزرگ سالی به عبادت روی آورده، همچون برتری فرستادگان الهی بر دیگر مردمان است.»

? منبع: چهل حدیث جوان و نوجوان/21

?شبهه:
آیه «اولی الامر» چگونه بر وجود امام زمان علیه السلام دلالت دارد؟

?پاسخ:
خداوند متعال می فرماید: {أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأَمْرِ مِنْکُمْ}؛ (نساء، آیه 59.) «خدا و رسول و صاحبان امری را که از میان خود شماست اطاعت کنید.» از آیه فوق به خوبی استفاده می شود که در هر عصر و زمانی باید امام معصومی در قید حیات باشد تا او را اطاعت نماییم، اطاعتی که همانند اطاعت خداوند است.

مقصود از «اولی الامر» در آیه فوق، همان صاحبان شأن و امر و نهی است، کسانی که امور مردم در اختیار آنان است و آنان غیر از معصومین کسانی دیگر نیستند، زیرا آیه دلالت بر وجوب اطاعت به طور مطلق و بدون هیچ قید و شرطی دارد، و این مستلزم عصمت آنان است، وگرنه منجرّ به تناقض می شود، به جهت آنکه اطاعت خدا و رسول بدون هیچ قید و شرطی واجب است،

حال اگر اولی الامر معصوم نباشند و در برخی از موارد اشتباه یا سهو و نسیان داشته باشند و در عین حال اطاعت آنها به طور مطلق واجب باشد، مستلزم تناقض در وجوب اطاعت است. نتیجه اینکه مقصود از «اولی الامر» در آیه، معصومین است که در هر زمان باید فردی از آنها باشد تا اطاعت گردد، و در این زمان کسی جز امام زمان علیه السلام نیست.

? انتخابات ?

«چشم طمع آمریکا به ایران»

? برادران عزیز! امروز روز حسّاسی است، روزگار، روزگار فوق العاده حسّاسی است. یک دستگاه پیگیر و یک جبهه ی فراگیر علیه انقلاب اسلامی مشغول کارند؛ پول به بازار می آورند، سلاح به بازار می آورند، توطئه می آورند، به قول خودشان اتاقهای فکر دارند و دائم دارند کار می کنند؛ علّت هم این است که احساس خطر می کنند…آمریکایی ها به این انتخابات چشم طمع دوخته اند؛ این ها در ایران دنبال تحوّلند؛ ما هم دنبال تحوّلیم.

?بنده بارها گفته ام که جامعه نمی تواند ساکن بماند، باید پیش برویم، تحوّل پیدا کنیم، تغییر پیدا کنیم؛ منتها تحوّل ما به سمت اسلامی شدن کامل است. چون الان اسم ما اسلامی است امّا خب خیلی راه داریم تا اسلامیِ کامل بشویم؛ مرتّب باید پیش برویم و روزبه روز نزدیک تر بشویم به آن اهدافی که نبیّ مکرّم(ص) برای جامعه ی اسلامی معیّن و مقرّر کرده است؛ باید تلاش کنیم.