پاسخ به یک شبهه
?پاسخ به شبهه ?
?
اسلام حیات دنیوی را نعمت می داند که مستلزم ثروت است، اما با مال اندوزه مخالف است. توجیه این تضاد چیست؟
?پاسخ
حیات دنیوی از دیدگاه اسلام نه تنها نعمت است، بلکه محل رشد، صعود و تکامل انسان است و گذرگاه ورود به حیات اخروی و ابدی است. لذا از چنان اهمیتی در چگونگی جایگاه و حیات پس از مرگ برخوردار است که فرمود: «الدنیا مزرعة الآخره» - یعنی دنیا مزرعه ی آخرت است. هر چه این جا بکارید و هر گونه کاشته ی خود را زراعت کنید، در آخرت نیز همان را درو خواهید کرد.
به جرأت می توان اذعان داشت که هیچ دین و مکتبی به حد اسلام به زندگی دنیوی توجه حکیمانه و عاقلانه ننموده است. تمامی احکام اسلام، از طهارت گرفته تا ازدواج تا تجارت تا حقوق فردی، جمعی، کیفری، جزایی … و تا عبادات، همه مربوط به همین زندگی دنیوی و ساختار نیکو و احسن آن است.
رفاه و برخورداری از نعمات دنیوی نیز در اسلام نه تنها نکوهیده نیست، بلکه بسیار ارزنده نیز هست و حکمت همه ی احکام اسلام نیز برای بهره وری و بهره مندی درست از نعمات دنیا و زندگی در رفاه و امنیت و سلامت می باشد. اسلام با ثروت نیز مخالف نیست.
بلکه اسلام با «تعلق و و ابستگی پیدا کردن به دنیا»، «هدف گرفتن دنیا»، «بندگی نفس»، «تکثر گرایی»، «زیاده طلبی»، «خود بینی، تکبر و تفخر»، «طغیان به خاطر غنا و ثروت»، «کسب از راه حرام»، «اسراف» و …، مخالف است که همه از «حب دنیا» نشأت می گیرد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «حب الدنیا رأس کلّ خطیئة» - یعنی محبت دنیا ریشه ی همه خطاهاست. اسلام می خواهد انسان در عین حال که از همه ی مواهب دنیوی استفاده ی صحیح می برد، بداند که اینها همه «وسیله» هستند و نه هدف. لذا عبد دنیا متاع فانی دنیا نگردد و آخرت نگر باشد.