مدیریت در اسلام
« نباید موفقیت موجب غرور گردد »
? گاهی، موفقیت ها و پیشرفت ها موجب نخوت و غرو مدیران گشته و آنان را از مسیر اعتدال و تواضع خارج می کند، در حالی که بیشترین علل موفقیت هر مدیری از سوی کارشناسان و نیروهای کارگران لایق او می باشد و یک مدیر متواضع در چنین مواردی باید خود را مدیون زیر مجموعه خود بداند و خدا را به وجود چنین نیروهایی شاکر باشد. علی علیه السلام می فرماید:
« فإِنَّ حَقّاً عَلَى اَلْوَالِي أَلاَّ يُغَيِّرَهُ عَلَى رَعِيَّتِهِ فَضْلٌ نَالَهُ وَ لاَ طَوْلٌ خُصَّ بِهِ وَ أَنْ يَزِيدَهُ مَا قَسَمَ اَللَّهُ لَهُ مِنْ نِعَمِهِ دُنُوّاً مِنْ عِبَادِهِ وَ عَطْفاً عَلَى إِخْوَانِهِ»
بر حاکم و مدیر لازم است هرگاه امتیازی کسب کرد یا به افتخاری نایل آمد، آن فضیلت ها و موهبت ها او را عوض نکند و رفتار او را با رعیت تغییر ندهد، بلکه باید نعمت ها و موهبت های خدا بر او، او را بیشتر به بندگان خدا نزدیک و مهربان تر گرداند.
?هر پیشرفت توفیقی است از خدا، و آن چه که موجب فزونی نعمت و توفیق می گردد، توجه به بزرگواری خدا و حق بندگان خدا می باشد. پس نباید با غفلت خود، این توفیق را از دست داد.
? منبع : مدیران و اخلاق اسلامی / محمدعلی حسین زاده / 307
•┈┈┈┈┈••✾••┈┈┈┈┈•