پاسخ به یک شبهه
? شبهه
از سویی در روایات آمده ظهور امری ناگهانی است و از سوی دیگر علائم حتمی و بداء ناپذیری برای آن ذکر شده است. بدین ترتیب چگونه می توان گفت «ظهور ناگهانی» است؟
?پاسخ
همان طور است که در متن سؤال با ذکر حدیثی از پیامبر اکرم (ص) استناد نمودید، ظهور چون قیامت امری ناگهانی است، اما امر ناگهانی ظهور به آن لحظه ی آخر یا بروز آخر گفته می شود و دلیل نمی شود که هیچ مقدمه و زمینه ای نداشته باشد.
قیامت امری ناگهانی است، اما هر نفس و هر قدم به قیامت نزدیک تر می شویم و شواهدی نیز دارد. مثل این که پیامبر اکرم (ص) دو انگشت خود را به هم چسباند و فرمود من و قیامت این قدر به هم نزدیک هستیم. و طبعاً اهل بصیرت پس از مشاهده ی علایمی چون ظهور و نیز سالیان دراز حکومت آن حضرت و رجعت سایر ائمه (ع) پس از ایشان می فهمند که قیامت نزدیک است، اما امر قیامت ناگهانی اتفاق می افتد.
در قرآن کریم نیز تصریح به مرگ ناگهانی «بغتة» رخ می دهد. اما حضرت علی علیه السلام می فرماید: «هر نفسی که مرد می کشد، گامی است که به سوی مرگ می نهد» و طبعاً اهل بصیرت علائم آن را می بینند. اما حدوثش ناگهانی است. یعنی نمی توانید تعیین کنید که در این ساعت است یا ساعتی دیگر و امروز است یا فردا.
ظهور نیز همین طور است. مگر همین بیداری اسلامی و نیز قیام مردم جهان طبق همان شرایطی نیست که در اخبار و احادیث آمده بود؟ ظهور قدم به قدم صورت می گیرد، اما آن قدم آخر که حضرت (عج) در کعبه قیام نمایند، امری ناگهانی است. و دلیلی نیست که ندای آسمانی یا … را همگان بفهمند. چنان چه ندای فریادخواهی و عدالت خواهی مردمان جهان بلند است، اما همگان نمی فهمند.
هیچ حادثه ای که وقوعش برای دیگران ناگهانی است، اتفاقی رخ نمی دهد، بلکه زمینه ها و شرایط مساعدی دارد که همگان آن را درک نمی کنند و برای آنان اتفاقی می شود.