ساقی کوثر

#شرح_حکمت ۱۲۷

?قسمت اول

❣️امیر المومنین _علیه السلام _می فرماید :

✨منْ قَصَّرَ فِی الْعَمَلِ ابْتُلِیَ بِالْهَمِّ

?«کسى که در عمل کوتاهى کند، به اندوه گرفتار مى شود»;

✍️ممکن است این اندوه و غم در آستانه انتقال از این دنیا باشد که چشم برزخى پیدا مى کنند و سرنوشت رقت بار خود را مى بینند و فریادشان بلند مى شود و مى گویند:

?ربِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّى أَعْمَلُ صَالِحاً فِیمَا تَرَکْتُ

? پروردگارا! مرا باز گردانید، شاید در برابر آنچه ترک کردم (و کوتاهى نمودم) عمل صالحى انجام دهم».

?نیز ممکن است اشاره به غم و اندوه در سراى آخرت باشد، همان گونه که قرآن از زبان آنها نقل مى کند که مى گویند:

?یا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِى جَنْبِ اللهِ

? اى افسوس بر من از کوتاهى هایى که در اطاعت فرمان خدا کردم».

✔️نیز شاید این غم و اندوه در خود دنیا باشد، زیرا گاه انسان بیدار مى شود و از کوتاهى هایى که کرده افسوس مى خورد و غم و اندوهى جان کاه او را فرا مى گیرد چرا که مى بیند دیگران با اعمال صالح سراى جاویدان خود را آباد کرده اند و او با کوتاهى هایش سراى جاوید خود را ویران نموده است. البته جمع میان این سه تفسیر نیز مانعی ندارد.